Հանցագործություն պետության դեմ. ինչու են աղմկում վարորդները
Այսօր առավոտվանից քաղաքային տրանսպորտի աշխատանքը կաթվածահար արած վարորդները դժգոհ են վարձատրությունից և պահանջում են աշխատավարձի բարձրացում: Աշխատանքի պայմաններից դժգոհելն ինչ-խոսք նորմալ երևույթ է, որն օբյեկտիվորեն կարող է դառնալ նաև տարատեսակ ակցիաների միջոցով բողոքն արտահայտելու առիթ, բայց... Վարորդների այսպես կոչված սաբոտաժն ի ցույց բերեց բավական ցավալի մի իրողություն, որի արմատները տարիներ շարունակ խորացել են:
Ըստ Երևանի քաղաքապետարանի այսօր վարորդները ստանում են մրցակցային աշխատավարձ` 15 օրվա համար 200-400 հազար դրամ: Բայց արի ու տես, որ աշխատավարձի այս չափը ըստ երեւույթի ծանր ֆինանսական հարված է հասցրել մեր վարորդներին: Ավելի ստույգ, վճարման նոր համակարգի ի հայտ գալուց հետո վարորդների եկամուտը նվազել է և հիմա նրանք պահանջում են 15 օրվա համար 500-550 հազար դրամ աշխատավարձ: Բողոքի ակցիային միացած ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Թադևոս Ավետիսյանն այսօր հայտարարեց, որ մինչև վճարային նոր համակարգի գործարկվելը վարորդներն ուղեվարձն առձեռն ստանալու պայմաններում օրական 5-6 հազար դրամ ստվերային եկամուտ են ունեցել:
Ստվերային եկամուտի մասին բարձրաձայնում են նաև վարորդները, որոնք անթաքույց հայտարարում են, որ զրկվել են փողից: Եթե ավելի պարզ խոսենք և իրերն իրենց անուններով կոչենք կստացվի, որ մեր հայրենակիցներն այսօր բողոքում են պետությունից, բյուջեից գումար շորթելու հնարավորությունից զրկվելու համար:
Այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը Երևանի քաղաքապետի տեղակալ Սուրեն Գրիգորյանը հայտարարեց, որ տրանսպորտային համակարգի ստվերային բյուջեն կազմել է օրական 5 միլիոն դրամ: Փաստորեն մեկ տարվա ընթացքում պետությունից գողացվել է 1 միլիարդ 825 միլիոն դրամ: Կլորիկ մի գումար, որը կարող էր մեր քաղաքն էլ ավելի լավը դարձնել: Սա համակարգված կոռուպցիոն հանցագործություն է պետության դեմ, որը չգիտես ինչու միայն հիմա է փորձ արվում կանխելու: Ու փոխարենը հանցագործության մասնակիցները քրեական պատասխանատվության եթնարկվեն, 15 օրվա համար 200-400 հազար դրամ ստացող վարորդները գործադուլ և բողոքի ակցիա են իրականացնում: Նշենք, որ սա տեղի է ունենում մի երկրում, որտեղ կան բժիշկներ, դասախոսներ և գիտաշխատողներ, որոնք ամսական մի քանի տասնյակ հազար դրամ աշխատավարձ են ստանում: Սա ոչ թե պարադոքսալ այլ ամոթալի երևույթ է հայ հասարակության համար:
