Երևանի քաղաքապետարանի մամուլի խոսնակ Հակոբ Կարապետյանն իր ֆեյսբուքյան գրել է.  «Երթեւեկության արագության սահմանափակման առաջարկի առաջացրած «ղժժիկներն» ու «բոցերը» իսկապես շատ խնդալու են: Հատկապես, երբ հիշում ես, որ հայ տղերքն ու աղջիկները Հայաստանի ճանապարհներին երեք անգամ ավելի շատ զտարյուն հայ խաղաղ բնակչություն են սպանում, քան շուն թուրքը՝ սահմանին:

2019 թվականի հունվար-ապրիլ ամիսներին Հայաստանում ՃՏՊ-ների զոհ է դարձել 67 մարդ:

Ցանկացած թեմա ծաղրելով իմաստազրկելու հին ֆեյսբուքահայկական ավանդույթը բավական տխուր մտորումների տեղիք է տալիս այս պարագայում, որտեղ խոսքը, փաստացի, մարդկանց կյանքեր փրկելու մասին է:

Ոլորտի միջազգային մասնագետներն ու կառույցները հստակ վիճակագրություն ունեն՝ 60 կմ/ժ-ի համեմատ 50կմ/ժ-ի դեպքում, առավելեւս, 40 կամ 30-կմ/ժ-ի դեպքում մահացու ելքով ավտովթարների թիվը խիստ նկատելիորեն նվազում է: Այս վիճակագրությունը փորձով ու հաշվարկներով հիմնավորված է, ինչպես ասում են, էս թվերը պատ են ծակում: 

Ու թվում է, թե, միայն այս մի՝ մարդկանց կյանքերը փրկելու փաստարկը պետք է հերիք լիներ, որ առաջարկը գոնե հանգիստ տոների մեջ քննարկելու դաշտ բացվեր: Բայց չէ՝ մեր ազնիվ ցեղի եղբայրներն ու քույրերը առիթ են գտել բոցվելու, մատնանշելու քաղաքի այլ խնդիրները («պարապ ե՞ք մնացե, արա՛», «սաղ երգերը երգինք, մնաց սարի սմբուլը», «զիբիլի (տրանսպորտի/վերելակի/կանաչապատման/ասֆալտապատման/Ղարաբաղի/օզոնի շերտի/նորից զիբիլի) հարցը լուծեք, հետո նոր արագությունը սահմանափակեք, արա՛, վադ ե՞ք»:

Ստորեւ, առաջին մեկնաբանությունում ռուսաստանցի հայտնի բլոգեր Վառլամովի վերլուծությունն է՝ երթեւեկության անվտանգությունը ավելացնելու, մեր դեպքում՝ ճանապարհներին մարդկանց սպանդը կասեցնելու ուղիների մասին:

Հ.Գ. Հիշեցնեմ, որ քաղաքապետ Մարությանը ավագանու նիստում խոսել է ճանապարհներին անվտանությունը ավելացնելու ուղիների մասին, այդ թվում՝ հետիոտնային կարգավորվող անցումների թիվը ավելացնելու, գիշերային լուսավորության, ՃՈ կողմից հսկողության խստացմանանհրաժեշտության մասին, ինչպես նաեւ՝ առաջարկել է քննարկել արագության նվազեցման հարցը»: