ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ. Կար 400 հոգի, որոնք պատրաստ էին գնալ Շուշին «մաքրելու». Սեմյոն Պեգովը մանրամասներ է հայտնում
WarGonzo նախագծի հեղինակ Սեմյոն Պեգովը «Սպուտնիկ» գործակալությանը տված հարցազրույցում կիսվել է պատերազմի վերաբերյալ իր տպավորություններով:
Մասնավորապես խոսելով Շուշիի պաշտպանության մասին՝ Պեգովն ասել է.«Ինչ վերաբերում է Շուշիին, ապա այո, ես ասում և պնդում եմ, որ դա ավելի շատ քաղաքական որոշում էր, այն պարզ պատճառով, որ պայմանավորվածության ստորագրման պահին Շուշիում շարունակում էին մնալ Արցախի պաշտպանության բանակի ստորաբաժանումները: Պատասխանատվություն չեմ վերցնի ասելու, որ քաղաքն ամբողջովին գտնվում էր Արցախի պաշտպանության բանակի վերահսկողության տակ, դժվար է դա պնդել, որովհետև Ադրբեջանի զինված ուժերի ծառայողներ էլ կային այնտեղ: Բայց ստորագրման պահին քաղաքի համար կռիվ էր ընթանում, և դա ինձ համար անվիճելի փաստ է: Ես դա գիտեի, որովհետև նախ զանգահարում էի առաջնագծի տղաներին, և երկրորդ, նոյեմբերի 9-ի առավոտյան ժամը 5-ին, երբ ես եկա Շուշիից մոտ երկու կիլոմետր հեռավորության վրա գտնվող բարձունք, այնտեղ կար 400 հոգի, որոնք պատրաստ էին գնալ Շուշին «մաքրելու»:
Այդ դիրքից կարելի էր նույնիսկ նկարահանել, թե որտեղ են գտնվում Արցախի պաշտպանության բանակի զինվորները: Զինվորների ամենաքիչը երկու խումբ, թիվը պատասխանատվություն չեմ վերցնի ասելու, գտնվում էին Շուշի քաղաքի տարածքում: Դա նշանակում է, որ Ադրբեջանը նույնպես լիովին չէր վերահսկում քաղաքը: Ավելին, ինձ հայտնի է, որ նոյեմբերի 7-ին, երբ Ալիևը հայտարարեց Շուշիի գրավման մասին, այդ պահին քաղաքում գտնվում էին մի քանի դիվերսանտներ, որոնք իրոք կարողացել էին ներխուժել, զբաղեցնել որոշակի կետեր, այդ կետերից կրակ բացել ստորաբաժանումների, մեքենաների վրա:
Ինչ վերաբերում է հրամանատարներին. հիմա ես դժվար թե կարողանամ ազգանուններ նշել, գիտեմ, որ իրավիճակը լիովին վերահսկում էր Արցախի պաշտպանության նախարարը: Ես նրա հետ անձամբ չեմ շփվել, սակայն կապի մեջ եմ եղել նրա աշխատակիցներից մեկի հետ, և ինչպես ես եմ հասկանում, նա էլ ղեկավարում էր գործողությունները: Շուշիում էր նաև պաշտպանության փոխնախարարը: Նոյեմբերի 7-ին նա հաստատ Շուշիում էր: Իմ տեղեկությամբ՝ նոյեմբերի 7-ին քաղաքը «մաքրված» էր դիպուկահարներից:
Դրանից հետո մի շարք որոշումեր են ընդունվել, որոնք ըստ իս, ավելի շատ քաղաքական են, քան ռազմական: Ինձ համար հիմա դժվար է դատել ու գնահատել Հայաստանի ու Արցախի ղեկավարության որոշման ճշտությունը, որովհետև երևի միայն նրանք գիտեին, թե ինչքան պահուստ կար մարտական գործողությունները շարունակելու համար»:
Ամբողջական խոսքը՝ տեսանյութում
