ԱԺ պատգամավոր Արման Բաբաջանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «1999-ի և մեր օրերի զուգահեռները.

Ինչո՞ւ պետք է ամեն գնով պաշտպանել ժողովրդի ձեռքբերումը.

1. Որովհետև 1999թ․ մայիսի 30-ի ընտրությունների նման 2018թ․ դեկտեմբերի 9-ի ընտրությունները աննախադեպ լեգիտիմ էին։ Ո՛չ 1999-ին Ռ․ Քոչարյան-Սերժ Սարգսյան տանդեմը, ո՛չ 2018-ին հակահեղափության անունից հանդես եկող ուժերը ոգևորված չեն դեկտեմբերի կայացած աննախադեպ օրինակարգ ընտրությունների արդյունքներով։

2. Որովհետև Հոկտեմբերի 27-ը տեղի ունեցավ մի իրողության պայմաններում, երբ Վազգեն Սարգսյանի կառավարությունը կազմված էր երկրի խորհրդարանում ներկայացված («Միասնություն», ՀՅԴ, Կոմկուս, «Ազգային միաբանություն» և այլն) ուժերից, և թվում էր, որ կոալիցիոն կառավարությունը պետք է ներքին կայունություն ապահովեր, ու հոկտեմբերի 27-ի նման ահաբեկչություն չպետք է տեղ գտներ։ Այսօր Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունը կոալիցիոն չէ և քաղաքական բևեռացումն օրըստօրե սաստկանում է։

3. Որովհետև Հոկտեմբերի 27-ը տեղի ունեցավ մի իրականությունում, երբ քաղաքական իշխանությանը հաջողվել էր օրվա ընդդիմություն հետ հասնել համաձայնության՝ առժամանակ ձեռնպահ մնալ բողոքի ակցիաներ և հանրահավաքներ անցկացնելուց։ Այսօր նման համաձայնություն անհնար է ձեռք բերել։

4. 1999 թվականի ահաբեկչության ետևում կանգնած գործիչները, այնուհետև շահառուները մինչև հոկտեմբերի 27-ը չունեին այնքան նյութական և լրատվական ռեսուրսներ, որքան ունեն այսօր հոկտեմբերի 27-ի շահառու-հակահեղափոխական բոլոր շերտերը առանձին և միասին վերցրած։

5. Որովհետև 1999թ․ կազմավորված չէր քրեաօլիգարխիան և նրան սպասարկող թիկնազոր-բանդաները։ Այսօր նրանք բոլորը բարիկադավորված են հակահեղափոխական «խրամատներում» ։

6. Որովհետև Արցախը 1999-ին որևէ ձևով ներքաշված չէր ներհայաստանյան խնդիրների մեջ։ Այսօր մենք տեսնում ենք այդպիսի իրական փորձեր»: