Ըստ Սևրի պայմանագրի` Թուրքիան ու Հայաստանը համաձայնում էին երկու պետությունների միջև սահմանազատումները թողնել ԱՄՆ-ի որոշմանը
1920թ. օգոստոսի 10-ին Ֆրանսիայի Սևր քաղաքում կնքվեց հաշտության պայմանագիր, որը նշանավորեց Առաջին համաշխարհային պատերազմի ավարտը: Սկզբնական տարբերակում Սևրի հաշտության պայմանագիրը կազմվեց ֆրանսերենով և ստորագրվեց Օսմանյան կայսրության կողմից, ինչպես նաև ՝ Ֆրանսիայի, Իտալիայի, Ճապոնիայի, Մեծ Բրիտանիայի, Հայաստանի, Բելգիայի, Չեխոսլովակիայի, Հունաստանի, Հիջազի, Լեհաստանի, Պորտուգալիայի, Ռումինիայի և Հարավսլավիայի կողմից: Այս մասին գրում է rusarminfo-ն:
Պայմանագիրը կոչվում էր նաև Սևրի աշխարհ, որը միջազգային հարաբերությունների Վերսալ-վաշինգտոնյան համակարգի պայմանագրերից մեկն էր, որը ձևականորեն ամրագրում էր Առաջին համաշխարհային պատերազմի արդյունքները` ԽՍՀՄ-ի և Չինաստանի դերի համահարթեցման և Գերմանիայի զսպման ֆոնին ։
Պայմանագիրը բաղկացած է 13 մասից և 433 հոդվածից : Հոդվածներեից մեկում նշվում էր , որ Օսմանյան կայսրությանը պարտավորեցվում է ճանաչել Հայաստանի անկախությունը եւ համաձայնվել ենթարկվել ԱՄՆ նախագահ Վուդրո Վիլսոնին:
Սևրի հաշտության պայամանագրի «Հայաստան» բաժինն ընդգրկում էր 88-93-րդ հոդվածները: Թուրքիան ու Հայաստանը համաձայնում էին Էրզրումի, Տրապիզոնի, Վանի և Բիթլիսի նահանգներում (վիլայեթներ) երկու պետությունների միջև սահմանազատումները թողնել ԱՄՆ-ի որոշմանը և ընդհունել ինչպես նրա որոշումը, նույնպես և բոլոր առաջարկները Հայաստանին դեպի ծով ելք տալու և հիշյալ սահմանագծին հարող օսմանյան բոլոր տարածքների սպառազմականացման վերաբերյալ:
Հայաստանին տրամադրվել էր նաև տարանցիկ արտոնությունների երաշխիք և Բաթումի նավահանգստի մի մասի վարձակալություն ։
Մանրամասները սկզբնաղբյուր կայքում.
