Չէինք սպասում, որ Բերդ քաղաքին կխփեն, որովհետեւ վերջին անգամ Բերդին խփել են 1990-ականներին, բնականաբար, սրանով վտանգը դրանով մեծանում է: Այս մասին NEWS.am-ի հետ զրույցում նշեց Տավուշի մարզի Բերդ քաղաքի բնակիչ Անուշ Ջարահյանը:

«Երեխաներին քաղաքից հանել ենք, որ էդ ձայները չլսեն, չվախենան, ես ու ամուսինս այստեղ ենք, սովոր ենք մենք»,-ասել է նա:

Անուշ Ջարահյանը պատմել է, որ խանութը, որը հիմա աշխատեցնում են, զոհված որդու՝ Վահրամ Ավագյանին է եղել, անունն էլ հիմա դրել են  «Վահրամ խանութ»:

«Բոլոր եկած զինվորականներին, ջուր, ծխախոտ, ես ապահովել եմ: Էդ հարվածներից հետո էլ խանութը չեմ փակել: Գալիս են, ասում են՝ մորքուր ջան, մենք քո տղերքն ենք: Ես էլ որպես զինվոր նրանց ճանապարհել եմ որպես իմ տղա, որպես Վահրամ»,- լրատվականին ասել է նա՝ հավելելով, որ որդին զոհվել է 2004-ին:

«Էս խանութը որդիս է դրել, որ աշխատենք, շատ ծրագրեր ուներ, ու հիմա ես որպես Վահրամ աշխատում եմ ու երբեք էստեղից չեմ գնալու: Նույնիսկ երեկ չեմ մտածել նկուղ իջնելու մասին: Հիմա եթե տղես ողջ լիներ, ինքն էլ էր սահմանին կանգնելու: Ես էլ իմ տղու տեղը կանգնել եմ»,-ասաց տիկին Անուշը եւ ցույց տվեց որդու դեռ 4-րդ դասարանում սարքած խաչը:

Նա պատմեց, որ որդին զորավարժության ժամանակ Վայքի շրջանում վթար է ենթարկվել, 11 օր ապրելուց հետո մահացել է:

«Ամեն մի զոհ ինձ համար որդու կարուստ է»,-աչքերը սրբելով ասել է կինը: