Նման հայտարարություններից հետո մեզ մոտ թող տագնապ չսկսի․ Էլիբեգովան՝ Հասանովի հայտարարության մասին

Պետք է հասկանալ, որ Զաքիր Հասանովը ադրբեջանական քարոզչության, ռազմական էլիտայի հռետորաբանության բառապաշարից դուրս բան չի ասել: Այս մասին Tert.am-ի հետ զրույցում ասաց ադրբեջանագետ Անժելա Էլիբեգովան՝ անդրադառնալով Ադրբեջանի պաշտպանության նախարար Զաքիր Հասանովի՝ «Մենք մեր խոսքը կասենք ռազմի դաշտում» հայտարարությանը, որը ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի՝ «Արցախը Հայաստան է, և վերջ» արտահայտության պատասխանն էր:


Էլիբեգովայի խոսքով՝ տարվա ընթացքում բազմաթիվ նմանատիպ հայտարարություններ են արվում և՛ Հասանովի, և՛ նախագահ Իլհամ Ալիևի, և՛ փոխնախագահ Մեհրիբան Ալիևայի կողմից: «Վերջինս, որպես կին, կարծես թե կոչված պետք է լիներ քարոզել խաղաղություն, բայց անընդհատ իրենց բանակի ուժի և պատրաստակամության մասին է խոսում»,-նշեց Անժելա Էլիբեգովան:

 

Անդրադառնալով բուն հայտարարությանը՝ ադրբեջանագետն ասաց. «Այն սպասելի էր, որովհետև, երբ հայկական կամ ադրբեջանական կողմն իր դիրքորոշումն է հստակեցնում որևէ հարցի շուրջ, հակառակորդ կողմը պետք է սրի իր հռետորաբանությունը և պատասխանի նույնքան կոշտ: Զաքիր Հասանովին էլ իր հերթին պատասխանեց Հայաստանի պաշտպանության նախարար Դավիթ Տոնոյանը՝ ասելով, թե «երազելը լավ բան է»»:

 

Էլիբեգովայի խոսքով՝ այս ու նմանատիպ հայտարարությունները քաղաքական են, ուղղված են և՛ ներքին, և՛ հակառակորդի լսարանին՝ տագնապ հաղորդելու համար:

 

«Շատ կարևոր է, որ նման հայտարարություններից հետո մեզ մոտ տագնապ չսկսի, բայց պահպանենք զգոնությունը՝ հասկանալով, որ սպառնալիքը ցանկացած պահի կարող է դառնալ իրականություն, առավել ևս՝ երբ Ադրբեջանը մեկը մյուսի ետևից անցկացնում է լայնամասշտաբ զորավարժություններ և չի թաքցնում զենքի գնումներն, ու, առհասարակ, իր գործողությունները»,-ասաց Անժելա Էլիբեգովան՝ ընդգծելով, որ նման իրավիճակ մենք ունեցել ենք Ապրիլյան պատերազմից առաջ, երբ սպառնալիքները վերածվեցին ռազմական գործողությունների, և այդ նույն  տրամաբանությամբ, դա ցանկացած պահի կարող է կրկնվել և սպասելի է:

 

Հարցին՝ այդ դեպքում ո՞ւր մնացին հայկական կողմի՝ ժողովուրդներին խաղաղության նախապատրաստելու հայտարարությունները, ադրբեջանագետը պատասխանեց. «Խաղաղությունից խոսել միշտ է պետք, որովհետև դրա մասին չխոսելը նշանակում է, որ դու դուրս ես գալիս խաղաղությանը հասնելու փորձերի պրոցեսից: Կա հարցի ձևական կողմ և դառը իրականություն, որին մենք պետք է պատրաստ լինենք: Այսինքն՝ իլյուզիաներ կամ ինչ-որ հույսեր կապել, որ Ադրբեջանը պետք է ինչ-որ պահի դադարի դա անել, չի լինելու: Պետք է պարզապես ռեալ գնահատել իրավիճակն ու ինչ-որ դեպքերում նաև լինել նախահարձակ»:

 

Անժելա Էլիբեգովայի խոսքով՝ խաղաղությունից խոսում է նաև ադրբեջանական կողմը, բայց իր առաջադրած պայմաններով:

 

«Իրենք ունեն հստակ դիրքորոշում, ասում են՝ խաղաղության մասին չեն կարող խոսել, մինչև Հայաստանը իր զորքերը դուրս չբերի Ղարաբաղի տարածքից ու մի քանի այլ պայմաններ չկատարի: Ի սկզբանե, և՛ նախագահի աշխատակազմի մակարդակով, և՛ ավելի ցածր մակարդակով իրենք այդ մեսիջը տվել են, դա իրենց պաշտոնական դիրքորոշումն է»,-մեկնաբանեց ադրբեջանագետը՝ նշելով նաև, որ, իհարկե, այդ պայմանները որևէ մեկը չի պատրաստվում կատարել:

 

«Խաղաղասիրական այդ պրոցեսն իմիտացիա է և՛ մեր, և՛ Ադրբեջանի կողմից, այլ հարց է, որ ադրբեջանական հասարակությունը այդ իմիտացիայի մասը չի կազմում, իսկ մեզ մոտ տարբեր շրջանակներ իրենց մանկամիտ հույսերով, իլյուզիաներով ակտիվորեն հայտարարում են, թե կարող է ինչ-որ պահի ստացվի ադրբեջանական հասարակության հետ հայտարարի գալ՝ Արցախի հարցով: Չի ստացվելու. եթե ստացվեր, վերջին 30 տարվա ընթացքում կամ դարասկզբին կստացվեր»,-ամփոփեց Անժելա Էլիբեգովան: